بررسی تغییر g>a در محل پیرایش اینترون ۶ ژنxrcc۴ در بیماران مبتلا به سرطان تیرویید تمایز یافته ((dtc

زمینه سرطان تیرویید تمایز یافته (dtc) شایع ترین بدخیمی غدد درون ریز بوده که شامل سرطان تیرویید فولیکولاری و پاپیلاری می باشد. یکی از عوامل مؤثر در ایجاد ان اثر اشعه و به دنبال آن شکست dna است. از جمله مسیرهای مهم ترمیم dna شکسته شده، مسیر nhej (nonhomologus end joining) می باشد که با اتصال دو انتهای غیر همولوگ، dna شکسته شده را به هم متصل می کند. یکی از ژن های مهم این مسیر، ژن xrcc4 می باشد و پلی مورفیسم g>a در محل پیرایش اینترون 6 (جایگاه گیرنده) این ژن منجر به ساخت پروتئین ناکامل می‎گردد. هدف این بررسی ارزیابی ارتباط پلی مورفیسم مذکور با سرطان تیرویید تمایز یافته (dtc) بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی r‏s1805377 snp ژن xrcc4 در 172 نمونه خون بیمار مبتلا به dtc و 195 کنترل با سابقه عدم ابتلا به هرگونه سرطان که از بیمارستان شریعتی تهران به دست آمده بود، با روش pcr-rflp مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی ژنوتیپ‎ها در دو گروه سالم و بیمار محاسبه و مقایسه گردید. همچنین نسبت ریسک ایجاد dtc در ژنوتیپ ها با آنالیز رگرسیون مورد ارزیابی قرارگرفت. یافته ها: یافته ها به دست آمده هیچ تفاوت معنی داری را بین فراوانی های ژنوتیپ ها در دو گروه شاهد و کنترل نشان نداد (9638/6-3349/0ci: 95 درصد، 52/1=or، 588/0p-). همچنین، پس از تقسیم آلل ها در بین گروه های دارا و فاقد سرطان تمایز یافته تیروئید، نتایج معنی داری به دست نیامد. نتیجه گیری: اگر چه نسبت به دست آمده تا حدودی به نفع همراهی ژنوتیپ a با ریسک dtc می باشد ولی یافته ها باید در بررسی های دیگری با حجم نمونه بیشتر تکرار گردند.